تماشای فیلم چشمان بزرگ
تماشای فیلم چشمان بزرگ
در «خواب‌آلود» وودی آلن، یک مهماندار شیک در 200 سال آینده، پرینت کودکی با چشم‌های درشت را به مهماندار لونا (دایان کیتون) ارائه می‌کند، و لونا با تعجب نفس می‌کشد، انگار که یک گوگن اصلی است: اوه، این کین است! این کین خالص است!" شوخی این است که تنها هنری که در آینده قدرت ماندگاری خواهد داشت، اثر مارگارت کین خواهد بود. در واقع ارزش آن افزایش خواهد یافت. آثار کین که در دهه‌های 1960 و 1970 بسیار محبوب بود (و هنوز هم)، الهام‌بخش انزجار منتقدان از دنیای هنری بود که محبوبیت او را گیج‌کننده و ناامیدکننده می‌دانست. با این حال، اندی وارهول گفت: "من فکر می کنم کاری که کین انجام داده فوق العاده است! اگر بد بود، بسیاری از مردم آن را دوست نداشتند.» (او در مقابل یک پرینت کین برای عکاس استیو شاپیرو ژست گرفت و ژست وایف مانند کودک را تقلید کرد.) مارگارت کین به شوهرش، والتر، اجازه داد تا در دهه 1960 برای مدتی اعتبار کار او را بپذیرد، و این داستان عجیب آخرین فیلم تیم برتون، فیلم چشمان بزرگ. «چشمان درشت» که در نقاطی سرگرم‌کننده، در دیگران آشکار و آزاردهنده است، با اجرای یک نت گیرا از کریستوف والتز در نقش والتر، ورودی عجیبی متعارف در فیلم‌شناسی تیم برتون است. با این حال، داستان به خودی خود جذاب است، که به شما کمک می کند، و بازی دقیق و آرام امی آدامز در نقش مارگارت کین یک اثر زیبا و احساسی است .
برای تماشای فیلم سینمایی و فیلم سینمایی دوبله فارسی در ژانرهای مختلف به سایت فیلم نماوا مراجعه نمایید.
مارگارت برای اولین بار دیده می شود که دختر خردسالش و چند چمدان را در یک ماشین غول پیکر دمی انباشته می کند و به سمت سانفرانسیسکو می رود و از ازدواج خود فرار می کند و مصمم به شروع یک زندگی جدید است. سپس مارگارت با والتر کین (کریستف والتز) در یک نمایشگاه هنری در فضای باز ملاقات می کند، و او با او تملق می گوید، صحبت های مشترک او را انجام می دهد، و قبل از اینکه بفهمد چه اتفاقی دارد می افتد، آنها قرار ملاقات می گذارند، سپس قرار دیگری و سپس ازدواج می کنند. . مارگارت کودکانی را با چشمان بزرگ و اعوجاج نقاشی می‌کند و والتر صحنه‌های خیابانی پاریس را نقاشی می‌کند (او به او می‌گوید مدتی در کرانه باختری زندگی می‌کرد). هیچ کدام از آنها با روندهای بوهمیایی که شیفته هنر مدرن دهه 1960 سانفرانسیسکو بود، مطابقت نداشتند. گالری ها به آثار آنها تحقیر می کنند.
فیلم سینمایی هندی و فیلم سینمایی جنگی نیز از آن دست ژانرهایی هستند که بینندگان مختلفی فیلم های مربوط به آن ها را دنبال میکنند
والتر یک سخنور بزرگ و یک مروج متولد شده است. او صاحب یک کلوپ جاز محلی را متقاعد می کند که به دو نفر اجازه دهد نقاشی های خود را در امتداد راهرو به سمت اتاق های استراحت آویزان کنند. یک شب، شخصی برای یکی از نقاشی‌های چشم درشت تحسین می‌کند و والتر که همانجا ایستاده، اعتبار کار را می‌پذیرد، به این امید که منجر به فروش شود. این لحظه در ابتدا بی ضرر به نظر می رسد، شاید یک سوء تفاهم باشد، اما پس از آن، با شروع کار مارگارت (و او کاملا نادیده گرفته می شود)، دوباره اتفاق می افتد. والتر به همسرش می‌گوید که هیچ‌کس علاقه‌ای به خرید وسایل از «خانم نقاش» ندارد، و علاوه بر این، او در صحبت کردن در مورد کار خودش یا تلاش برای فروش آن خوب نیست، و همچنین، چه اهمیتی دارد که مردم فکر کنند او آن را نقاشی کرده است؟ تا زمانی که آن دو به کسب درآمد ادامه دهند؟ مارگارت از آن دسته افرادی است که با چنین استدلال های منطقی کتک خورده و مرعوب می شود. او موافقت می کند که این کلاهبرداری را ادامه دهد، اگرچه این باعث ناراحتی و ناراحتی او می شود.
برای تماشای لیگ آلمان به سایت فیلم نماوا پخش زنده مراجعه نمایید.
والتر کین از نقش خود به عنوان هنرمند مشهور لذت می برد. او به برنامه های گفتگو می رود، او گالری خود را باز می کند. او راه خود را به رویدادها می زند. او با یک داستان کاکامی در مورد چگونگی گذراندن زمان خود در اروپا پس از جنگ، و تسخیر ویرانی، توسط همه یتیمان، می آید. یتیمان جهان الهام بخش او برای کودکان چشم درشتی هستند که نقاشی می کند. در همین حال، مارگارت خمیده در حیاط هنرمندش نشسته، سیگار می کشد، و کارهایی را که ثروت آنها را به ارمغان آورده است، بیرون می کشد، و نمی تواند در شکوه خود غوطه ور شود. مارگارت کین هرگز خود را به یک پدیده جهانی معرفی نمی کرد. او برای این کار به والتر نیاز داشت.
برتون همه اینها را با احترام و بدون هیاهو و هیاهو فیلم می‌گیرد و به جز یک سکانس توهم‌آمیز در یک فروشگاه مواد غذایی که هر مشتری با چشمانی بسیار اغراق‌آمیز به مارگارت نگاه می‌کند، کارگردان آن را مستقیم بازی می‌کند. صداپیشگی متناوب توسط یک ستون نویس شایعه پراکنی که به والتر کین علاقه مند بود ارائه می شود. صداپیشگی به طور مفید (و ساده انگارانه) توضیح می دهد که "زنان در آن روزها فقط شوهران خود را ترک نمی کردند."
کریستوفر والتز در بسیاری از فیلم‌ها فوق‌العاده بوده است، با مهارتی در به تصویر کشیدن جاه‌طلبی آمیخته با رویکردی خندان برای رسیدن به آنچه می‌خواهد. با والتر کین، والتز از اولین لحظه ملاقات با شخصیت به ما تلگراف می‌دهد: "من فردی بی‌وجدان هستم. والتز نمی تواند در برابر "بازی نقش شرور" مقاومت کند، این کار را با چنان ذوقی انجام می دهد که راهی جز کاریکاتور ندارد. اجرا بالا و بالا و بالا می رود، تا اینکه در نهایت او یک دیوانه تمام عیار است، که در صحنه ای به اوج خود می رسد که در آن تلاش می کند خانه اش را به آتش بکشد، در حالی که همسرش هنوز در آن است. بدیهی است که والتز از نقش بسیار لذت می برد، اما شاید بیش از حد.