مرد عنکبوتی: هیچ راهی به خانه
بهترین‌های «مرد عنکبوتی: هیچ راهی به خانه» به من یادآوری کرد که چرا قبلاً کتاب‌های کمیک را دوست داشتم، به‌ویژه آنهایی که درباره پسری به نام پیتر پارکر بودند. یک غیرقابل پیش‌بینی بازیگوشانه برای آنها وجود داشت که اغلب احساس می‌کردند در فیلم‌های ابرقهرمانی مدرن کمبود آن به شیوه‌ای که آنها دقیقاً حساب شده‌اند احساس می‌کنند. بله، البته، «نه راه خانه» به طرز باورنکردنی حساب شده است، راهی برای تبدیل شدن به تیتر خبرهای بیشتر پس از کشتن بسیاری از شخصیت های رویدادش در فاز 3، اما همچنین فیلمی است که اغلب مملو از شادی خلاقانه است .
کارگردان جان واتس و تیمش یک فیلم رویداد واقعی ارائه کرده‌اند، یک نسخه متقاطع در اندازه دوگانه از یک کتاب کمیک که من جوان منتظر می‌ماندم تا اول آن را بخوانم، و با هیجان هر صفحه را با انتظاری نفس‌گیر برای پیچ و تاب بعدی ورق می‌زنم. و با این حال، آنها عموماً از تحت فشار قرار گرفتن انتظارات طرفداران از این فیلم اجتناب می کنند، و به نوعی از تله های به هم ریخته دیگر قسمت های سوم پرجمعیت کنار می زنند. «راهی برای خانه نیست» شلوغ است، اما به‌طور شگفت‌انگیزی باهوش، مبتکرانه و صرفاً سرگرم‌کننده است، که منجر به یک بازی نهایی می‌شود که نه تنها احساسات خود را به دست می‌آورد، بلکه برخی از آنهایی را که ممکن است در مورد این شخصیت که فراموش کرده‌اید داشته باشید، جبران می‌کند.
توجه: من با احتیاط از اسپویلرها اجتناب می کنم اما تا زمانی که آن را نبینید آفلاین می مانم زیرا قرار است مین های زمینی در رسانه های اجتماعی وجود داشته باشد.
«نه راه خانه» بلافاصله پس از پایان «مرد عنکبوتی: دور از خانه» با صدای صحنه پایانی آن فیلم بر روی لوگوی مارول پخش می‌شود. میستریو هویت مردی را که جوراب شلواری قرمز پوشیده است، فاش کرده است، که به این معنی است که هیچ چیز برای پیتر پارکر (تام هالند) مثل قبل نخواهد بود. با انرژی تقریباً ضعیفی، «راهی به خانه نیست» با مجموعه‌ای از صحنه‌ها درباره تله‌های شهرت فوق‌العاده آغاز می‌شود، به‌ویژه اینکه چگونه بر دوست دختر پیتر ام.جی (زندایا) و بهترین جوان ند (جیکوب باتالون) تأثیر می‌گذارد. زمانی به اوج می رسد که M.I.T. هر سه آنها را انکار می کند و به بحث و جدل در مورد هویت پیتر و نقشی که دوستانش در ماجراجویی های فوق العاده او داشتند اشاره می کند.
پیتر برنامه ای دارد. "جادوگری" که او با نجات نیمی از جمعیت باThe Avengers ملاقات کرد، می تواند طلسم کند و همه چیز را از بین ببرد. بنابراین از دکتر استرنج (بندیکت کامبربچ) می خواهد که دنیا را فراموش کند که اسپایدرمن پیتر پارکر است که البته بلافاصله نتیجه معکوس می دهد. او نمی‌خواهد ام جی یا ند یا عمه می (ماریسا تومی) همه چیزهایی را که با هم گذرانده‌اند فراموش کنند، و بنابراین طلسم در میانه راه از مسیر خارج می‌شود. عجیب به سختی آن را تحت کنترل در می آورد. و سپس داک اوک (آلفرد مولینا) و گرین گابلین (ویلم دفو) ظاهر می شوند.
همانطور که پیش‌نمایش‌ها نشان داده‌اند، «مرد عنکبوتی: راهی برای بازگشت به خانه نیست» شخصیت‌ها و اسطوره‌شناسی را از دیگر تکرارهای سینمایی این شخصیت به دنیای شخصیت فعلی می‌پیوندد، اما من خوشحالم که گزارش کنم این چیزی بیش از یک حقه بازیگری است. نگرانی من این بود که این فقط یک مورد از "بتمن برای همیشه" یا حتی "مرد عنکبوتی 3" باشد، که در آن بیشتر دشمن خیر بود. این نیست. تبهکارانی که از فیلم‌های سام ریمی و مارک وب بازگشته‌اند، به همان اندازه که به مضمونی که در فیلم ظاهر می‌شود و کل این مجموعه را به فیلم‌های دیگر مرتبط می‌کند، روایت را شلوغ نمی‌کنند. برای یک نسل، جمله در مورد Spidey این بود: "با قدرت بزرگ، مسئولیت بزرگی به وجود می آید." «مرد عنکبوتی: راهی برای خانه نیست» درباره پیتر پارکر مدرن است که معنای آن را می‌آموزد. (همچنین حضور بازیگرانی مانند مولینا و دافو در نقش های شرور بسیار کمک می کند، با توجه به اینکه کمبود شخصیت های منفی خاطره انگیز مشکل ساز در MCU بوده است.)
بسیاری از فیلم‌های ابرقهرمانی مدرن با معنای ابرقهرمانی بودن روبرو شده‌اند، اما این اولین باری است که در فیلم فعلی پیتر پارکر، که «راهی برای خانه نیست» را به چیزی شبیه به یک داستان فارغ‌التحصیلی تبدیل می‌کند، در پیش‌زمینه قرار گرفته است. پارکر باید در آن بزرگ شود و نه تنها با شهرتی که با مرد عنکبوتی به دست می‌آید، برخورد کند، بلکه با این که چگونه تصمیمات او تأثیر بیشتری نسبت به بسیاری از بچه‌هایی که قصد رفتن به دانشگاه دارند، داشته باشد. وقتی پیتر در موقعیتی قرار می گیرد که اساساً سعی می کند مردانی را که سعی در کشتن دیگر تکرارهای چندجهانی او داشتند، در این موقعیت سؤالات جالبی درباره همدلی مطرح می کند. و به طرز بازیگوشی تفسیری در مورد تصحیح اشتباهات گذشته نه فقط در زندگی پارکر هلند، بلکه در اشتباهات شخصیت ها (و حتی فیلمسازان) که مدت ها قبل از اینکه او وارد نقش شود، می شود. «به هیچ وجه به خانه نیست» درباره وزن تصمیمات قهرمانانه است. حتی موارد مناسب به این معنی است که ممکن است نتوانید دوباره به خانه بروید.
واتس در دو فیلم مرد عنکبوتی دیگرش اعتبار کافی برای اکشن خود را به دست نیاورده است و «راهی به خانه نیست» باید آن را اصلاح کند. دو سکانس اصلی وجود دارد - یک سکانس خیره کننده در بعد آینه ای که در آن اسپایدی با استرنج مبارزه می کند، و سکانس اوج - اما همچنین پر از ضربات اکشن جزئی است که ماهرانه ارائه شده است. در اینجا یک اکشن روانی وجود دارد که وقتی دوربین مائورو فیوره با مرد عنکبوتی می‌چرخد و شیرجه می‌زند، دست کم گرفته می‌شود. و مسابقه نهایی بزرگ تسلیم توخالی بیش از حد معمول اوج MCU نمی شود زیرا وزن احساسی غیرقابل انکاری دارد. همچنین می خواهم توجه داشته باشم که امتیاز مایکل جیاکینو در اینجا یک استاز بهترین ها در MCU، تا حد زیادی. این یکی از تنها مضامین در کل جهان سینمایی است که احساس قهرمانی دارد.
با وجود علاقه زیادی به «بدون راه به خانه»، تنها شرمندگی این است که کمی دقیق‌تر ارائه نشده است. دلیلی وجود ندارد که این فیلم 148 دقیقه باشد، به خصوص با توجه به اینکه نیمه اول چقدر عادت به تکرار مضامین و نکات داستانی دارد. واتس (و به طور کلی MCU) عادت دارد بیش از حد چیزها را توضیح دهد و یک نسخه واضح تر از "No Way Home" وجود دارد که کمی بیشتر به مخاطبان خود اعتماد می کند و به آنها اجازه می دهد موضوعاتی را که این شخصیت ها عادت دارند به صراحت بیان کنند باز کنند. . و هیچ توهینی به Batalon نیست، تبدیل ند به یک شخصیت اصلی من را کمی گیج می کند. او همیشه احساس می کند که حواس او را از آنچه واقعاً اینجا کار می کند پرت می کند. از سوی دیگر، این اولین فیلم از این سه فیلم است که به زندایا و شیمی هلند اجازه درخشش را داده است. به طور خاص، او ضربات پایانی احساسی شخصیت خود را به گونه‌ای میخکوب می‌کند که به فیلمی که از نظر اجرا می‌تواند کمی دلپذیر باشد، وزن می‌افزاید.
Spider-Man: No Way Homeفقط می‌توانست بهترین موفقیت را داشته باشد، راهی برای جذب پروژه‌های مختلف به یک IP فقط به این دلیل که تولیدکنندگان می‌توانند. برخی آن را تنها بر اساس پیش فرض می بینند، اما در اینجا چیزهای بیشتری از آنچه پیش نمایش ها تصور می کنید در جریان است. در وهله اول درباره این است که قهرمانان و تبهکاران تاریخی برای ما چه معنایی دارند - چرا اینقدر اهمیت می دهیم و چه چیزی را پیروزی بر شر می دانیم. بیش از هر فیلمی در MCU که به خاطر می‌آورم، باعث شد که بخواهم جعبه قدیمی کتاب‌های کمیک مرد عنکبوتی را پیدا کنم. این یک دستاورد قهرمانانه است.